Nico De Guchtenaere

schilderkunst

Het werk van Nico De Guchtenaere toont zijn voorliefde voor structuren en een sterke binding met de onbeheersbare natuur.  Uitgaande van de rijke  architectuur van zaaddozen verwijst hij zowel naar de levenscyclus van organismen als  de ontwikkeling van een schilderij. Zijn schilderijen zijn beelden van een biologisch groeien, of het proces van het schilderen zelf.

De vormen komen van een specifieke plaats, maar ze functioneren niet als illustraties doch eerder als een inventarisatie van de sporen, nagelaten door de natuur. Hij slaat die dingen op waar mensen doorgaans aan voorbijgaan. Dit ‘behouden’ en registreren wordt binnen het groeiproces een verloop, een voortduren. Het verdwijnen wordt weer een verschijnen.

Nico De Guchtenaere gebruikt deze organische vormen als metaforen voor z’n eigen artistieke evolutie, als een meditatie omtrent het natuurlijke van kunst maken, omtrent de fysieke en  mentale activiteit van de mens.