Een gesprek met Johan Clarysse
In de fascinerende interactie tussen kunst en poëzie komt de unieke visie van Johan Clarysse naar voren. Als kunstenaar en dichter biedt hij een diepgaand perspectief op hoe kunst ons helpt de complexe lagen van de werkelijkheid te verkennen. In een boeiend gesprek deelt Clarysse zijn inzichten over de creatie van kunst en de rol die ambiguïteit speelt in zijn werk.
Een embryonale gedachte
Johan Clarysse legt uit hoe zowel gedichten als schilderijen vaak ontstaan vanuit een embryonale gedachte. “Er is een embryonale gedachte, een startbeeld of een startregel en
er ontwikkelt zich een proces dat deels oncontroleerbaar is en alle kanten uit kan. Het
eindresultaat is nooit vooraf bepaald en wordt vaak iets dat mezelf verrast. Net zoals een
schilderij tot op zekere hoogte zichzelf schildert, schrijft ook het gedicht zichzelf met de
dichter als medium. Beelden en woorden dringen zich associatief op als pogingen om grip te krijgen op de wereld.”
Because we cannot simply live
Clarysse deelt, met de woorden van Patti Smith, zijn motivatie om te schilderen en te schrijven: “Omdat gewoon leven niet volstaat.” Hij legt uit: “Poëzie is een manier om naar de kern te gaan, het heeft als zodanig iets bezwerend. Het leidt tot meer begrip en acceptatie van de werkelijkheid die ons vaak ontglipt en van de ander in zijn radicale andersheid. Gedichten schrijven biedt richting voor mezelf en hopelijk ook voor de lezer. Het helpt het onzegbare, het niet-definieerbare, toch uit te drukken”
Comments