Tussenruimte aan zee

Een gesprek met Tiemke en Hans

Op een vroege lentedag in maart ontmoeten we Tiemke Gauderis en Hans Defer in hun gedeelde werkplek: de bibliotheek van Oostende. In de zachte stilte tussen de boeken ontspon zich een warm gesprek over perspectieven, herinnering en het spanningsveld tussen literatuur en beeld.

Vinden jullie een raakvlak tussen de bibliotheek en jullie artistiek werk?

“Literatuur prikkelt mijn verbeelding,” vertelt Tiemke. “Maar een directe link tussen de boeken en mijn werk is er niet.” Er zijn wel raakpunten in het zoeken naar perspectieven, het leren zien van andere (in)zichten. Het banale kan er bijzonder worden. “Een schaduwvlek, een plooi in het papier, een glinstering van licht… kan genoeg zijn om een beeld te doen ontstaan.” Bij Hans is de link explicieter. “De sfeer van boeken, maar ook films en muziek, ze veranderen je wereldbeeld voortdurend.” Deze thema’s verwerkt hij in video, fotografie en schilderkunst. Hij houdt ervan om beelden te vervormen. De tijd geeft hij de mogelijkheid er een veranderd perspectief aan te geven.

Tijd is dus een perspectief - hoe zien jullie dit in je werk?

Hans noemt zichzelf een ongeduldige schilder. “Ik werk snel. In korte sessies. Om vervolgens tijd te laten inwerken op het beeld.” We worden beetgenomen door ons eigen geheugen. Het idee iets correct te herinneren, klopt niet. De herinnering van een vorige herinnering vervormt je onderwerp. “Het is een inspirerende vaststelling.” Bij Tiemke is het net omgekeerd. Ze neemt langer de tijd om te werken en te puzzelen aan beelden. “Ik zoek graag traag en geduldig naar poëtische tussentinten.”

Je werkt vaak met houtskool. Waarom kies je daarvoor?

“Houtskool is mijn taal. Het is ‘schilderen met stof’.” Tiemke observeert de dagelijkse werkelijkheid en vertaalt het op een eigen grafische manier. “Grafiek en tekenen zijn mijn uitdrukkingsvormen. Ik werk beheerst, traag en precies, toevalligheden zie ik als een uitdaging. Maar in die tegenstelling, zijn het net de onverwachte wendingen die het boeiend maken” Tiemke werkt graag gelaagd in zwart-wit, een gamma dat zeer rijk is in gradaties. “Het is beeld dat de kiem vindt in het boetseren van de concrete realiteit.”